۲۵ اسفند سالروز بمباران شیمیایی حلبچه بود. من هم به همین مناسبت مطلبی رو بر روی کاغذ آماده کرده بودم که اینجا بذارم. ولی چون آخر سالی شدیدا وقت کم آورده بودم، فرصت اینکار رو پیدا نکردم. در نتیجه خودمو به مدت یکماه تنبیه کردم که مطلبی رو اینجا نیارم. برا همین نه از تبریک عید خبری بود و نه از هیچ چیز دیگهای! شعر زیر رو تقدیم میکنم به روح تمامی شهدای فاجعه:
ئهی شههیدان، ئهی شههیدان، نامری ناو و نیشانتان
ئیوه بوونه رههبهری ئیمه
بوونه پرد و سهنگهری ئیمه
ئهی شههیدان، ئهی شههیدان، نامری ناو و نیشانتان
تاجی بهرزیتان لهسهر نا
دوژمنی گهلتان وهدهر نا
ئهی شههیدان، ئهی شههیدان، نامری ناو و نیشانتان
تا شههید خوینی نهریژه
تا کو گهل تاوی نهچیژی
ئهی شههیدان، ئهی شههیدان، نامری ناو و نیشانتان
داری ئازادی شین نابی
باخی ژینمان رهنگی نابی
ئهی شههیدان، ئهی شههیدان، نامری ناو و نیشانتان