آیا ممکن است خداوند نظر خود را در مورد قوانینی که بر جهان و زندگی انسان‌ها حاکم است تغییر دهد؟

این امر مسلتزم اینه که خداوند را در طی زمان تصور کنیم. در حالی که زمان خاصیتی از جهان است [و نه خدا!]. خاصیتی که خود خدا آفریده!

تاریخچه زمان، استفن هاوکینگ

پ.ن.۱: مهرداد می‌گه که «مفهوم زمان یک واقعیت خارجیه که ما هم در چاوچوب اون هستیم. یعنی زمان خاصیت جهانه و نه خدا. ولی اون چیزی که ما تو این چارچوب زمان و مکان می‌بینیم، فعل خداست و فعل خدا می‌تونه در چارچوب زمان مفهوم داشته باشه».

پ.ن.۲: مهدی می‌گه که «یک تعبیر از این جمله که به نظرم چندان هم غلط نیست اینه که آیا خدا به هر دلیلی (ازجمله دعا یا مصلحت یا …) قوانین موجود در دنیا رو به صورت استثنایی یا از اون لحظه به بعد تغییر می‌ده؟ خدا فارغ و بلکه خالق زمانه، پس این موضوع برای خدا بی معنیه! اگر لازم بود، خدا از ابتدا قانون رو به گونه‌ای دیگر می‌گذاشت که نیاز به این استثناء نداشته باشه. اگر هم روال معمول در شرایطی تغییر می‌کنه (مثل معجزات) باید اون‌ها هم به صورت قوانین بالاتر در دنیا باشند و فقط در شرایط خاصی بروز کنند. وگرنه خداوند رو در پیش بینی شرایط یا قوانین مورد نیاز محدود دیدیم.

هرچند که نهایتا این طرز تفکر نیاز دنیا از هدایت تمام وقت خداوند رو حذف می‌کنه، در حالی که در فسلفه اسلامی (به خصوص شیخ اشراق) معتقدند خداوند نور و انرژی این دنیا و نگه دارنده لحظه به لحظه دنیاست، به گونه‌ای که فرض بر عدم همه چیز است و خداوند در هر لحظه اراده می‌کند که دنیا اینگونه باشد و در لحظه‌ای بعد گونه‌ای دیگر.

به طور کلی ما حق پرسش از اراده  الهی رو نداریم و چه در لحظه اعمال بشه و چه از ابتدا قانونی براش اراده کرده باشه، هیچ یک در حوزه درک و بحث انسانی نیست.»