نی‌نی کوچولوی سروه می‌خواد دنیا بیاد و من کلی خوشحالم! قطعا خانم کوچولوش هم مث خودش خوشگل و خانوم و بامزه می‌شه 🙂

سروه جان از همین حالا تولدشو تبریک می‌گم. ایشالا که با ناز مامان باباش بزرگ شه! از اونجایی که میدونم 😉 که نمی‌خوای اسم خارجیکی رو خانوم کوچولوت بذاری و دنبال اسم قشنگ می‌گردی، چند تا اسمی که من خیلی دوستشون دارم رو برات اینجا آوردم (برای دوستایی هم که با این اسم‌های کردی آشنا نیستن نحوه‌ی تلفظ و معنی‌های اسم‌ها رو نوشتم):

آروین	Arwin	تجربه
آرینا	Arina	از نژاد آریایی
آژین	Azhin	جاری
آیرین	Ayrin	آتشین
اسرین	Asrin	اشک غم
اڤین	Avin	عشق
بریڤان	Berivan	دوشیدن شیر گوسفندان در کوهساران در هنگام بهار توسط دختران
پخشان	Pakhshan	منتشر کردن، نظم در مقابل نثر (در شعر)
تاڤگه	Tavga	آبشار
دلوڤان	Dlovan	مهربان
روژین	Rozhin	روشن مانند روز
زریا	Zrya	دریا
ژینا	Zhina	زندگی جدید
سکالا	Skala	راز و نیاز
شنیا	Shnya	نسیم وزید
شینا	Shina	پدر قدرت
ڤژین	Vazhin	از نو زنده شدن
ڤیان	Vyan	محبت، علاقه
کازیوا	Kaziwa	فجر کاذب، قبل از طلوع آفتاب
کژال	Kazhal	سیاه چشم مایل به آبی
کژاو	Kazhaw	جویباریکه از کوه سرچشمه می‌گیرد
کژین	Kazhin	ابریشمین
گونا	Gona	رخسار
گشین	Gashin	شکفتن
موژیار	Mozhyar	اندرزگو
میدیا	Midia	سرزمین مادها
نارین	Narin	لطیف
هاژان	Hazhan	صدای آبشار
هوژان	Hozhan	یادگیری
هژین	Hazhin	شایان ارزش

فیلم سینمایی مجستیک پنجشنبه شب گذشته از شبکه ۱ پخش شد. روزنامه‌ی «شرق» امروز، در مطلبی به بهانه‌ی پخش این فیلم، آورده بود که: «…اما قهرمان فیلم در مقام سرباز لوک به میان مردم بازمى‌گردد و شهر دوباره زنده مى‌شود. لوک تصمیم مى‌گیرد به خاطر هم‌رزمان خویش یادبود سرباز خسته را بیرون بکشد تا همگان نظاره‌گر آن باشند. تا یادآور سربازانى باشد که به خاطر دفاع از کیان و شرف خویش جان دادند. یادبودى که ما را وادار مى‌کند شاخه گلى را به یاد سربازان گمنام بر روى هر زمین خشک و بى آب و علفى بگذاریم، گمنامانى که تنها براى دفاع از شهرى ساده و زندگى بى غل و غش و نه چیز دیگر جان دادند… »!

این نوشته بلافاصله منو به یاد شعر بسیار زیبای «عبدالله پشیو» با نام «سه‌ربازی ون (سرباز گمنام)» انداخت، که این شعر و ترجمه‌ی اونو براتون اینجا می‌یارم و اونو به تمامی سربازان گمنام سرزمینم تقدیم می‌کنم:

 

سه‌ربازی وون که وه‌فدی، ده‌چیته شوینی، بو سه‌ر گوڕی سه‌ربازی وون، تاجه گولینه‌ییک دینی. ئه‌گه‌ر سبه‌ی وه‌فدیک بیته ولاتی من لیم بپرسی کوانی گوری سه‌ربازی وون ده‌لیم گه‌وره‌م له که‌ناری هه‌ر جوگه‌یی له سه‌ر سه‌کوی هه‌ر مزگه‌وتی له به‌ر ده‌رگه‌ی هه‌ر مالی هه‌ر که‌نیسه‌یی هه‌ر ئه‌شکه‌وتی له سه‌ر گابه‌ردی هه‌ر شاخی له سه‌ر دره‌ختی هه‌ر باخی له‌م ولاته له‌سه‌ر هه‌ر بسته‌ زه‌مینی له‌ژیر هه‌ر گه‌زه‌ ئاسمانی مه‌ترسه‌! که‌میک سه‌ر داخه‌و تاجه‌گولینه‌که‌ت دانی!

سرباز گمنام هنگامی که نماینده‌ای، جایی، سر مزار سرباز گمنامی می‌رود، تاج گلی با خود می‌برد. اگر فردا نماینده‌ای به سرزمین من بیاید از من بپرسد مزار سرباز گمنام کجاست جواب می‌دهم سرورم در کنار هر نهری بر سکوی هر مسجدی دم در هر خانه‌ای هر کنیسه‌ای هر غاری بر سر صخره‌ی هر کوهی بر روی درخت هر باغی در این سرزمین بر روی هر قطعه‌ای از زمین در زیر هر تکه‌ای از آسمان نترس! کمی سرت را پایین بنداز و تاج گلت را بگذار!

یاره ژیکه‌لانه‌که‌م، گولم
به هه‌ر نیگایه، مه‌وجی چاوه مه‌سته جوانه‌که‌ت ده‌چیته ناو دلم
هه‌ر به گویی دلم، گوی ده‌گرمه گرفه گرفی شیعره آگرینه‌که‌ت
هه‌ر به چاوی دل ده‌روانمه دیمه‌نی ئه‌وینه‌که‌ت، تو ئه‌وینمی
ریک و پیک‌ترینه شیعری ئیستا هه‌لنه‌به‌ستراوی ژینمی

تو هه‌لو‌ی خه‌یالی هه‌لفرینمی
هه‌ر ده‌که‌ومه سه‌رهه‌وا به هه‌لفرینه‌که‌ت، به جاذبه‌ی روندی تیپه‌رینه‌که‌ت
وه شیعری بالی چه‌نده ره‌نگی تاوسی خیال
وه خویندنی سروودی مه‌رگی کورپه نازه‌نینه‌که‌ت، مه‌رگی کورپه نازه‌نینه‌که‌ت
لاده لاده لاده‌… لاده له‌چکه ته‌سکه که‌سکه‌که‌ت

خو‌شه‌ویسته‌که‌م، عه‌زیزه‌که‌م، گه‌زیزه‌که‌م
تاقه‌ روله‌ جوانه‌مه‌رگه‌که‌ی به‌هاری کورت‌، روله خو‌شه‌ویسته‌که‌ی ته‌لان و کیو و چه‌م
تو هه‌زار ئایه‌تی
له کانیاوی پر له ئاو و خیزه‌که‌م، له کا‌تی توونیایه‌تی
به چه‌شنی بیری به‌رزه فر
بی‌سنوور و بی‌نه‌هایه‌تی، تو قیا‌مه‌تی
دل‌ستین و دل‌رفین و خه‌وره‌ینمی
تو په‌ل و نه‌مام راوه‌شینی باخی باده‌هینمی
تیکه‌لاوی گوشت و پیست و ئیسک و خوینمی

خوینی خوینه‌که‌م، هیچ وه‌بیرته
ئه‌وده‌می که که‌وتمه جه‌غزی که‌سکه که‌سکی چاوه مه‌سته که‌سکه‌کانی پر له سیحر و جوانی تو
بوومه مه‌ستی مه‌ست و سیحری سیحری چاوه مه‌سته‌کانی تو!
ده‌ستی خوم بری!
ده‌ستی خوم بری به به‌ژنی بالی شیعری ئالی ته‌م نیشانی تو
بو‌یه کورته ده‌ستی ئه‌منو خوین ده‌باری هه‌ر له هه‌وری ئاسمانی مانی تو.

جوانه بوکه‌که‌م
مه‌رگی کورپه نازه‌نینه‌که‌ت
لاده لاده لاده‌… لاده له‌چکه ته‌سکه که‌سکه‌که‌ت،

ها ترووسکه‌که‌م
جامی دل‌پری شه‌رابی شه‌وقی شیعری شه‌و شه‌وه
به‌و نیگا‌یه پاکه‌مه‌نده‌یه‌ت
وه‌سوه‌سه‌ی دلی‌پرم هه‌لا‌هه‌لا که، ببیه شیعره‌که‌م
ببیه شیعره‌که‌م، تا که‌ روشنایی خاته ناو دله بروسکه‌که‌ت
تا وه‌هابی گولپه‌ری خه‌یالی ناسکی تاسکه تاسکی ئاسکی باسکی بسکه‌که‌ت
لاده لاده لاده‌… لاده له‌چکه ته‌سکه که‌سکه‌که‌‌ت

قاسم موئه‌ییه‌د زاده (هه‌لو)