…خوشم که همسایه شدم با شب آفتابی تو
خوشم که رویای توام، دلیل بی خوابی تو
تو هم به وقت ناخوشی، باید به رویا بزنی
در شب بی حرفی ما، باید سکوتو بشکنی…

تو از بدایت هر چیز می‌آیی
و لحظه‌ها
با تو آغاز می‌شوند
و زیر آفتاب
به جز چشم‌های روشن تو و
تکرار دستان من
هیچ چیز تازه نیست!

من تمنا کردم
که تو با من باشی
تو به من گفتی: -هرگز، هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه این هرگز کشت!

حمید مصدق

…در این خاک، در این خاک، در این مزرعه‌ی پاک
بجز مهر، بجز عشق، دگر تخم نکاریم
درین غم چو زاریم، درآن دام شکاریم
دگر کار نداریم، درین کار بگردیم…

چنین با مهربانی خواندنت چیست؟
به این نامهربانی راندنت چیست؟

سایه شدم و صدا کردم:
       کو مرز پریدن‌ها، دیدن‌ها؟ کو اوج « نه من » دره‌ی « او »؟
و ندا آمد:
       لب بسته بپو…

روز خاکستری سرد سفر؛ سفری بی‌آغاز، سفری بی‌پایان، سفری بی‌مقصد، سفری بی‌برگشت، سفری تا کابوس، سفری تا رویا…

فردا؛ پای گوش‌ماهی‌ها، پشت خواب مرداب، باغ خیس از مهتاب!

انتظار خبری نیست مرا
     اما،
          کاش نگویی که خبر یادت نیست…

من برای زنده بودن جستجوی تازه می‌خواهم….