برقراری مصالحهای با دوام بین فناوری و آزادی امری غیر ممکن است. چون تا به امروز فناوری نیروی اجتماعی قدرتمندتری بوده و مرتبا نیز در حال پیشی گرفتن از آزادی است. وقتی فناوری جدیدی با حق انتخاب مصرف کننده پا به عرصه میگذارد، بدین معنی نیست که تا آخر انتخابی باقی بماند. در بسیاری از موارد فناوری نوین، جامعه را طوری تغییر میدهد که افراد بالاخره وادار به استفاده از آن شوند.
فناوری با سرعت زیاد پیشرفت میکند و در آن واحد آزادی را از چند سو مورد حمله قرار میدهد. برای مواجهه با هر یک از این حملات، مبارزهی اجتماعی خاصی مورد نیاز است. آنهایی که مدافع آزادیاند مغلوب تعدد حملات جدید و سرعت گسترش آنها میشوند، در نتیجه مقاومتشان از بین میرود. موفقیت در این راه تنها در صورتی امکانپذیر است که مدافعان آزادی با کل سیستم به مبارزه برخیزند که در آن صورت انقلاب به وقوع خواهد پیوست نه اصلاحات.
از مقالهی «آزادی انسانی مغلوب جامعهی صنعتی»، ترجمه گلاره اسدی